Sporcumuz Gülcan Çeşmeli’nin Artos-Erek-Süphan Dağı Tırmanışları

Kulüp sporcularımızdan Gülcan Çeşmeli, geçtiğimiz günlerde Van Gölü çevresindeki eşsiz güzellikteki üç farklı zirveden selamladı bizleri. Kendisi üç zirve çıkışını da 17 Şubat 2021’de yaşama veda eden Damla Pınar Kaya’nın güzel hatırasına adamıştır. Kendisini ve tırmanışları beraber gerçekleştirdiği Adnan Öztaş, Burak Can Öztaş, Cemre Demiröz, Mehmet Nadir Yağcı, Necdet Bozkurt ve Belgin Albayram’ı tebrik ediyoruz.

1 Mart 2021 sabaha karşı 03.40’ta başlayan ve kuzeybatı bakılı sırt hattından platoya varıp buradan zirve noktasına yönelen Gülcan Çeşmeli’nin de içinde bulunduğu ekip 12.10’da 3537m’deki zirve kutusuna başarılı şekilde vardı. Tırmanışın başında hafif seyreden rüzgar, irtifa kazanıldıkça 30-40 km hıza kadar arttı. Bu da -3 santigrat derece civarındaki sıcaklığın -12/-15 aralığında hissedilmesine sebep oldu. Zirve altındaki serak oluşumları nesnel riskler yarattığı için ekip, zaman zaman rotasını batak karla da harmanlanmış daha güvenli hatlardan gerçekleştirdi. Tırmanış 16.30’da tüm ekibin 1740 m rakımda bulunan araca dönmesiyle başarılı ve keyifli şekilde sonlandı.

3 Mart 2021 sabahı ekibe eklenen Van bölgesi antrenörlerinden Necdet Bozkurt’un rehberliğinde Van merkezden hareket eden ekip 2130 m’de bulunan Yedikilise/Şuşanıs köyüne vardı. Burada araçlardan inen 5 kişilik ekip 6.00’da Küçük Erek ve Büyük Erek(Çiyareş) arasından kuzeye doğru yükselen, yaz aylarında ve açık havada tarifsiz güzellikte manzaralar sunan vadiden rotada yükselmeye başladı. Bu vadi içinde yaz boyunca kesintisiz şekilde akan ve zirve altına kadar varan içilebilir su kaynakları vardı.

Havanın oldukça ılıman, rüzgarın da oldukça hafiflediği tırmanışta ekip 8.00’da kilise yıkıntısının bulunduğu küçük yaylaya vardı. Buradan itibaren artan eğim ve yer yer oldukça yüksek batak karda yükselen ekip “Kapı” adı verilen bacadan çıkarak zirve külahını kayalık, boşluk hissi artan bir eğimde dikkatle tırmandı.

10.40’ta yer yer açan yer yer sis kaplayan bir havada 3204 m’deki zirve kutusuna varan ekip, keyifli bir dinlenmeden sonra oldukça dikkat gerektiren külah inişine geçti. 10.55’te başlayan iniş, 12.00’da kilise yıkıntısında verilen mola ile devam etti ve ekibin tamamının 14.00’te araca varmasıyla başarı ve keyifle sonlandı.

Ekip, bu faaliyetin ardından yönünü Adilcevaz’a döndü ve 3 Mart akşam saatlerinde Adilcevaz Aydınlar beldesinin Kışkıllı köyüne vardı. Oradaki köy okulunda konaklayan ekibi Maşallah Bey ve ailesi akşam yemeğine davet etti.

Bu sıcak ve samimi davete icap eden ekip iyi bir moral ve dinlenmiş bedenlerle 4 Mart sabahı 05.40’ta dağa klasik rotasından yaklaşmaya başladı. Havanın başlangıçta ılıman ve çok güzel olduğu yürüyüş yer yer sert karda devam etti. Ekip gün ışımaya başladığında bir hayli irtifa kazanmıştı ve bulutlar aşağıda kalmıştı.

Bu yükselişle beraber rüzgar da arttı ve sıcaklık -15 civarına düştü. Yükselişini sürdüren ekip 14.00’te zirveye varan külahın doğu yüzüne vardı. Bu noktada oldukça yüksek ve batak kar başladı. yaklaşık 50 derece eğimde bele kadar batan ekip zorluğuna karşın 14.55’te 4058 m’deki zirveye vardı.

Burada sert rüzgar ve kuvvetli soğuk ortamında kısa bir fotoğraf çekimi yapan ekip inişe geçti. Çıkış sırasında bırakılan izleri takip ederek inişini gerçekleştiren ekip, akşam 19.50’de Kışkıllı köyüne vardı ve başarılı zirve faaliyetinin ödülünü yine Maşallah Bey ve eşinin güzel yemek davetiyle almış oldu.

5 Martta ekip Maşallah Bey ve ailesine teşekkürlerini sunarak tırmanış faaliyetlerini sonlandırdı.